Ənvər RZA

Rza­yev Ən­vər İs­ma­yıl oğ­lu 1939-cu il­də Kəl­bə­cər ra­yo­nu­nun Aşağı Binə kən­din­də ana­dan olub. 1957-ci il­də Kəl­bə­cər­də or­ta mək­tə­bi, 1962-ci il­də  isə Azər­bay­can Xa­rici Dil­lər İns­ti­tu­tu­nun in­gi­lis dili fa­kül­tə­sini fərq­lən­mə dip­lomu ilə bi­ti­rib. İns­ti­tut­da iş­lə­yə-iş­ləyə dis­ser­ta­siya mü­dafiə edə­rək, fi­lo­lo­giya elm­ləri na­mi­zədi alim­lik də­rə­cəsi alıb. Ça­lış­dığı ins­ti­tut­da son­ra­lar ka­fed­ra mü­diri iş­lə­yib. Ən­vər Rza hələ or­ta mək­təb il­lə­rin­dən şer yaz­mağa baş­la­yıb. Şer­ləri res­pub­li­ka­nın bir sıra mət­buat or­qan­la­rın­da dərc olu­nub. O, həm də is­te­dad­lı bir tər­cü­məçi kimi ədəbi ic­timaiy­yət­də ta­nı­nıb. Bö­yük in­gi­lis şai­ri Bay­ro­nun poe­ma­la­rını ori­ji­nal­dan di­li­mizə tər­cümə edən ilk azər­bay­can­lı şair­dir. O, Şil­ler və di­gər Av­ropa şair­lə­rin­dən et­diyi tər­cü­mə­ləri res­pub­lika mət­bua­tın­da Azər­bay­can oxu­cu­la­rına çat­dı­rıb. 1985-ci il­dən  Azər­bay­can Ya­zı­çı­lar Bir­li­yi­nin üz­vü olub. 1987-ci il­də Mosk­vada ürək xəs­tə­li­yin­dən və­fat edib. Öz ar­zu­suna gö­rə doğ­ma kənd­lə­rin­də dəfn edi­lib. «Sənsiz», «Könlümə bahar düşüb», «Nə yaxşı görüşdük», «Dağların dustaq balası» və s. kitablarının müəllifidir