Yaqub İSMAYIL

Qu­li­yev Ya­qub İs­ma­yıl oğ­lu 1929-cu il­də Kəl­bə­cə­rin Gü­nəş­li (Kil­sə­li) kən­din­də ana­dan olub. Hələ uşaq ikən saz çal­mağı atası İs­ma­yıl ki­şi­dən öy­rə­nən Ya­qub təd­ri­cən oxu­mağa  və toy məc­lis­ləri apar­mağa baş­la­yıb. Bu sə­nət­də öy­rən­dik­lə­rinə gö­rə us­tadı Aşıq Şəm­şiri hə­mişə min­nət­dar­lıq­la xa­tır­la­yan Ya­qub İs­ma­yıl saz tut­maq­la bə­ra­bər söz qoş­mağı da ba­ca­ran təb­li in­san­dır. Ya­qub İs­ma­yıl Kəl­bə­cər­li öm­rü­nün 40 il­dən ço­xunu doğ­ma kənd mək­tə­bin­də fi­zi­ka-ri­ya­ziy­yat müəl­limi iş­lə­yib. İn­di Ba­kı­dakı Kəl­bə­cər mək­təb­lə­ri­nin bi­rin­də müəl­lim­lik fəa­liy­yə­tini da­vam et­di­rir, ey­ni za­man­da təqaüd­çü­dür, bədii ya­ra­dı­cı­lıq­dan isə so­yu­mur. “Ö­mür yol­la­rın­da”, “Və­tən ha­ra­yı” şer­lər ki­tab­la­rı­nın müəl­lifidir.